verhalen van cliënten
Vanaf 1996 hebben honderden mensen deelgenomen aan de weekenden die ik (in die tijd vanuit Stichting Vogelvrij) begeleidde en/of hebben individuele gesprekken gehad met mij of met één van onze therapeuten. Hier onder een aantal ervaringsverhalen van een aantal van hen...
Suzanne, 48
Ik heb jarenlang met mijn ziel onder mijn arm gelopen, niet wetende waar ik nog terecht kon na verschillende pijnlijke pogingen om hulp te vinden in hulpverlenings-land. Ik voelde me niet begrepen en raakte nog meer van slag door de opmerkingen die ik kreeg. Pas toen ik aan tafel zat bij Joan begonnen de puzzelstukjes op zijn plek te vallen. Ik begin eindelijk rust te vinden en mezelf te waarderen. Ook omdat ik nu pas snap dat het niet aan mij lag en hoe sterk ik was, en ben. Maar vooral dat het niet mijn schuld was!
Rob, 42
Zakelijk gaat het me allemaal goed af. Dat is min of meer dankzij het pesten. Niet dat ik daar nu zo dankbaar voor ben hoor, want de druk die ik op mezelf leg is groot. Ik ben me namelijk gaan bewijzen na mijn schooltijd. Weinig van mijn oude klasgenoten hebben het zo ver geschopt als ik. "Ik zou ze het allemaal wel eens laten zien!" Nou dat is gelukt. Op zakelijk gebied dan. Echter, de mensen voor wie en met wie ik werk denken wel dat ik zo succesvol ben, maar ze weten niet hoe ik in mijn privéleven worstel met de hoeveelheid stress die ik ervaar doordat ik de lat zo hoog leg, met het onderhouden van de paar vriendschappen die ik heb (ik snap vaak net niet wat normaal is en wat niet). Ook worstel ik met hoe ik mijn kwetsbaarheid kan laten zien in mijn relatie. Mijn partner gaf mij op een dag een boekje, dat ze zelf heimelijk besteld had, omdat ze vermoedde dat het op mij sloeg. Een boekje over de gevolgen van pesten. "Ik overval je er misschien wel mee, maar vertrouw me en lees dit!" Ze had me aangekeken op een manier dat ik er niets tegen in bracht. Terwijl ze aan het koken was kroop ik op de bank en las... Al snel liepen de tranen over mijn wangen. Mijn hemel, dit ging over mij! De rest zal je wel duidelijk zijn... Spoedig zat ik tegenover Joan en vertelde mijn verhaal. Ze luisterde vooral en legde soms dingen uit. Dat was heel verhelderend. Ik heb al een paar gesprekken meer gehad en ook mijn vriendin is een keer met me mee geweest. Zo fijn! Vooral ook dat ze me nu snapt en dat we het er daardoor gemakkelijker over kunnen hebben. Ik denk nog na over het weekend... Ik vind dat een hele stap, weer in een groep. Maar misschien moet ik het toch maar gewoon gaan doen...
Marten, 51
Ik had het voor elkaar, goede positie in een groot bedrijf, leidinggevend, maar ik voelde me niet gelukkig. Altijd onzeker en ik had geen sociale contacten. Ik kreeg een burn-out. Een psycholoog concludeerde dat mijn jeugdervaringen met pesten er mee te maken konden hebben. Ik had daar nooit bij stil gestaan, maar ik besefte dat hij gelijk had. Ik ben gaan zoeken, en zo vond ik de praktijk van Joan. Door het eerste gesprek met haar ging er een wereld voor me open. Daarna volgde ik een weekend, en dat was ongelooflijk! Zo bijzonder! Ik werk weer, en mijn sociale kring groeit...
Pieter, 64
Ik ben al een oude man, nou ja, valt ook wel weer mee hoor... Maar ik kwam op facebook (ja, dit ouwetje zit op facebook) een verhaal tegen van iemand die in zijn jeugd gepest was en vertelde over het weekend dat hij gedaan had. Ik werd er stil van... Ik was in mijn jeugd ook gepest en ik herkende veel in wat hij schreef. Nu zou je kunnen denken dat het weinig zin meer heeft voor mij om 'in therapie' te gaan, maar ik besefte dat ik eigenlijk nog steeds wel last heb van die jeugdervaringen, maar dat ik dat nooit zo serieus heb genomen. Iedereen werd in zijn jeugd immers wel eens geplaagd. Ken je die uitspraak? Poeh, hoe anders ik daar nu over denk! Ik besefte dat ik wel 103 zou kunnen worden, dan mag ik nog 36 jaar mee! Dus besloot ik een afspraak te maken. Ook heb ik het boekje aangeschaft en gelezen. Het weekend enzo ben ik niet gaan doen, maar ik heb regelmatig een gesprek gehad met Joan en heel af en toe nog. Inmiddels slaak ik een zucht van verlichting dat ik toch een heel stuk lichter het laatste deel van mijn leven in stap!
Fernando, 39
Als kind kwam in van Curaçao naar Nederland. Ik kon niet wennen. Op school werd ik gepest. Ik ontwikkelde probleem gedrag en sloeg er op als het moest. Ze lieten me wel met rust, maar ik heb me altijd erg eenzaam gevoeld. Nooit meer echt aan gedacht, tot mijn dochter van negen jaar het slachtoffer werd van pesten. Ik werd razend! Mijn hele schooltijd kwam omhoog en ik raakte wat depressief. Het pesten van mijn dochter hebben we de kop in weten te drukken, maar mijn emoties gingen niet meer over. Ik ben online gaan zoeken en vond Speelplaats voor de Ziel. Ik heb nu enkele gesprekken gehad, en dat geeft me veel helderheid. Het plan is om ook deel te nemen aan een weekend. Ik wil dit achter me laten - voor mijn dochter! Ik moet er voor haar kunnen zijn op een andere manier, als het ooit weer gebeurt.
Zoë, 27
Ik was 21 toen ik een weekend deed bij Joan. Ik durf te beweren dat het mijn leven gered heeft. Dat weekend ben ik zoveel van mijzelf gaan begrijpen en heb ik zoveel erkenning mogen krijgen. Ik liep daarvoor met plannen rond dat het voor mij niet meer hoefde, maar moet je me nu zien. Met dat weekend als basis kreeg ik het voor elkaar om in de afgelopen zes jaar mezelf te ontwikkelen, met geloof en vertrouwen in mezelf. Ik voel me eindelijk gelukkig.
Amber, 36
Ik ben er echt ingedoken. Ik liep al jaren rond met het knagende gevoel dat ik me in allerlei situaties onzeker voelde, terwijl dat niet nodig is. Ook had ik vaak last van wantrouwen, onder andere naar mijn collega's. Bij de kapper las ik een interview met Joan over de gevolgen met pesten. Ik merkte dat ik meteen emotioneel werd. Ik ben snel gestopt met lezen, want wilde daar niet in huilen uitbarsten, maar stopte wel het tijdschrift in mijn tas. Thuis heb ik het rustig zitten lezen en vielen de kwartjes op zijn plek. In groep 8 en de eerste 3 klassen van het voortgezet onderwijs maakte ik pesten mee. Ik had er nooit bij stil gestaan dat mijn onzekerheid en wantrouwen daar vandaan kwamen. Ik maakte een afspraak met Joan en had een verhelderend gesprek. Ik besloot mezelf een soort traject te geven bij haar; het weekend, gevolgd door de terugkomdagen (nu heet dit de Inhaalslag). Dat cadeau aan mezelf heeft me zo goed gedaan. Ik begrijp mezelf veel beter, heb compassie voor het kind in mij en voel me veel zelfverzekerder. Joan is een tijdje uit de running geweest door ziekte, maar nu ze weer aan het werk is ga ik af en toe naar het mooie Eikenburg voor een gesprek met haar, en altijd weer kom ik er met een zachte traan en vooral een glimlach van terug.
Anita, 31
Het was een enorme drempel voor me om een afspraak te maken met Joan. Ik zat zo in de knoop met mijn emoties over mijn ervaringen met pesten. Ik voelde me minder dan anderen en dacht dat het aan mezelf lag dat ik het mikpunt werd. Maar ben zo blij dat ik doorgezet heb! Ik was behoorlijk nerveus, maar eenmaal bij Joan met een kop thee in mijn handen en de rust die ze uitstraalde maakten dat ik me heel snel meer op mijn gemak voelde. Het gesprek was heel verhelderend. Ik voelde me meteen daarna een stuk lichter. Een paar maandjes later heb ik ook een weekend bij haar gevolgd en dat heeft mijn leven echt veranderd, en gered - denk ik...
De hulpverlening die in het verleden door Joan Elkerbout vanuit Stichting Vogelvrij georganiseerd werd, wordt nu wederom door haar zelf aangeboden vanuit Speelplaats voor de Ziel. De Inhaalslag is een nieuwe vorm die voortgekomen is uit haar jarenlange ervaring uit de tijd van de stichting. Je kunt hier meer lezen over de nieuwe mogelijkheden.